[Knijn]

Dus hieronder volgt mijn simsverhaal. Het verhaal stamt ergens uit 2009 op het forum van dms2c.net.
Verwacht in elk geval geen updates meer hierna, ik heb de familie helaas niet meer.

[Knijn]

[Opmerking vooraf. Ik heb het verhaal wat herschreven omdat ik niet zo'n fan ben van mijn oudere schrijfstijl..]

03u00. Bedtijd. Ik ben nu lang genoeg opgebleven. Morgen moet ik er helaas al weer vroeg uit. Ik speel morgen nog wel wat Sims (2). Kan ik eindelijk eens aan dat verhaal beginnen dat ik al zo lang beloofd heb...

*slaapgedeelte*

De volgende morgen:

"Hm, waar ben ik? Sta ik hier plots middenin een stel Sims.. Leuke droom is met dat... Maar wacht eens? Die Sims komen me bekend voor. Nefje.. Odie? Mog? Dat zijn de sim-a-likes (haha) van onze personages voor het dms2c forumspel. Maar wat doe ik dan hier? Ik kan toch niet zomaar een Sim geworden zijn? Wat doen wij hier allemaal? En waarom heb ik als Sim zo'n slechte smaak in hemden?"



Al vlug werd ik benaderd door een sim die niemand anders dan Odie kon zijn. Hij wou me een knuffel geven maar dat vond ik er toch een beetje over.


Af jij!




Het bleek al vlug dat de meesten van ons geen knuffel wilden. Nefjes poging om met Odie te verzoenen slaagde niet. Omgekeerd ook niet.


Ook Mogway wou Odie even knuffelen.


Blij lijkt Odie me alleszins niet.


Na het langdurige weigeren van knuffels, met een paar uitzonderingen dan, begaf het merendeel van ons zich naar buiten. Nimi besloot nog even binnen te blijven om een boek te lezen. Blijkbaar wilde Nefje meelezen, niet geheel tot de zin van Nimi.

Inmiddels buiten:


Blijkbaar vond Suzanne het leuk om mij te bekogelen met waterballonnen.




Mogway leek me wat boos. Misscien toch nog steeds boos voor de geweigerde knuffel?


Arme Odie.


Intussen wou ik wraak voor de waterballon.


Komen die danslessen toch nog van pas.


Muahahahaha! :sweet:

En om af te sluiten:

Juffrouw krijgt er maar niet genoeg van...

[Knijn]

Deel 2


Na het overgooien van het balletje kreeg Odie ineens zin om vlinders te gaan vangen.


Helaas voor Odie kon hij niet lang genieten van zijn pas gevangen vlinders. Nimi had die beesten liever buiten dan binnen.


Intussen zette ik het vuilnis buiten aangezien niemand anders dat nodig achtte.


Odie besloot dan maar wat piano te spelen, in de hoop dat Nimi die ook niet zou buitensmijten.



Echt in de smaak viel dat ook niet, getuige mijn reacties. Het gejank was tot buiten te horen.


Niet veel later werden we allemaal aan tafel verzameld voor het eten, zorgvuldig bereid door Nefje. Een paar simpele boterhammen.


Om de sfeer er wat in te houden begon ik enthousiast te vertellen over de tijd dat ik nog als waarzegger werkte. "En toen blablabla..."


Zelfs Odie bleek vroeger ooit ambities te hebben gehad om waarzegger te worden.


Mogway daarentegen wilde liever dat we allemaal even gingen shoppen om wat mooiere kleren aan te trekken. "Zo kunnen we toch niet blijven rondlopen?"


En waar denk jij het geld dan wel vandaan te halen? Van de bomen misschien?" (aub ban me niet, ik ben braaf. :gosh: )


"Natuurlijk hebben we daar niet genoeg geld voor. We hebben nog maar net de muren bekleed. Veel hebben we niet over."


"Misschien een bank beroven?"


Nefje bleek ons eeuwige gezeur blijkbaar beu want niet veel later verliet ze ook de tafel. Tot zover ons eerste discussie aan tafel.


"Maar ik wil nog boterhammen." riep Odie nog.




Iedereen verliet de tafel, behalve Mogway en Odie die nog wat verder willen praten. Ze hadden het over een reis en over burgemeester zijn dacht ik.


Nimi vond dat we zo vlug mogelijk geld moesten verdienen. Een schilderij kon daar altijd bij helpen.


Ikzelf wilde wat aan mijn stijl veranderen. Dit was het gevolg.


Mogway raadpleegde intussen het boek "inbreken voor dummies". Ze moest en zou nieuwe kleren hebben. Misschien zelfs een tv.


Als afsluitertje: Nefje gaf nog even een klein pianoconcerto in D groot. Suzanne wist niet goed wat ze er van moest denken. Odie had er ook zijn bescheiden mening over. Hoog tijd dat we allemaal eens beginnen pianolessen volgen.

Deel 2 gedaan. Gebeurt niet veel, I know. Gewoon even wat plaatjes en wat meer verhaal. Echte update komt er nog wel aan.

[Knijn]

Na het pianogebeuren kreeg iedereen toch wel weer wat honger. Deze keer besloot Odie, midden in de nacht, om ons allen wat eten klaar te maken.


Gedoemd zijn we, gedoemd.


Odie leek het niet veel te schelen en die schotelde het ons gewoon voor.


"Niet aanschuiven!" riep ik nog. Helaas was het al te laat...


Mogway moest er bijna bij overgeven.

Niet veel later zaten we dan ook met zijn allen in de huiskamer, afgezien van Nimi dan.
Die moest en zou haar schilderij afwerken. Mogway wou een vergadering om te beslissen wie het eten zou maken.
Een voedselvergiftiging zag ze echt niet zitten...


"Ik wil gerechtigheid!" riep Mogway.


Odie wist niet wat zeggen. "Sorry?"


Na veel heen en weer geroep werd dan maar beslist dat iedereen de kans zou krijgen om te koken. Odie hield dat liever voor bekeken na vannacht.


Volgende punt op de agenda was wie er werk zou zoeken en wie niet? Het geld geraakte immers langzaam maar zeker op.

Uiteindelijk besloten Mogway, Nefje en Nimi werk te zoeken. Mog vond al vlug werk als archivaris, Nefje vond wat werk bij de post en Nimi bleek een hevig verlangen te koesteren om een medisch technicus te worden. De dames leken er echter niet zo blij mee dat zij werk moesten zoeken en dat ik en Odie zomaar thuisbleven. Daarom besloot ik ook maar werk te zoeken, tot zover zonder resultaat.


Intussen besloot ik maar gebruik te maken van mijn pas aangekochte wagentje. Die vergadering had met zodanig depressief gemaakt dat ik bijna kon huilen.


Blijkbaar waren mijn rijkunsten zo indrukwekkend dat Nefje er spontaan van in slaap viel. :unsure:


"En onthou het goed, blikjes cola horen niet in een soufflé!"


Even later werd Odie opgebeld door een onbekende vrouw.



Grootse plannen in het verschiet?


En wie is dit? Evil catlady?


Nog meer geheimzinnige telefoontjes.


Waar gaat dat naartoe?

[Knijn]

Op het einde van het vorige deel zagen we dat Nefje alleen op weg ging, maar waar naartoe wisten we niet. Het zat zo. Ze wou ons allen verrassen met nieuwe kleren maar dat liep niet zoals gepland.



In de winkel stond er namelijk een of ander raar geval. Het shoppen werd niet meer leuk dus keerde ze maar terug.


Net toen ik thuiskwam van werken kreeg ik het ongelukkige nieuws te horen.

We besloten dan maar allen samen te gaan winkelen.

Maar eerst...































Dansen!!!





"Ehm, dat dansen is misschien wel leuk, maar gingen wij niet shoppen?"


Ja dus.


We kwamen toen in een kleine klerenwinkel. Shoppen maar. \o/


"Kleren hier, kleren daar, kleren overal. Dit is het paradijs!"


Terwijl wij allemaal wat kledij uitzochten werd Suzanne belaagd door een of andere oude man. Later komen de telefoontjes nog.


Nefje vond deze kleren, paste het even maar voelde zich er van de eerst keer al ongemakkelijk in. Kwam het door die doodshoofd op de trui?


"Kijk die mouwen toch!"


Mogway en Odie probeerden even hun nieuwste kleren uit.


Nefje kocht ons allemaal wat parfum. Leuke hint. :'(

Daarna besloten we maar naar ergens anders te gaan. Een bowlingbaan wat verder in de straat leek ons wel leuk. Vooral omdat er een dancing was. :sweet:


Nefje ontdekte een fotobak (of hoe je het ook noemt.) Ze moest en zou een foto nemen, en dit was het resultaat.

Odie, die een rockgod wil worden, besloot maar even te proberen of het DJ'en iets voor hem was. Probleem was dat de DJ zelf geen zin had om Odie te laten spelen, dus besloot ik haar maar even af te leiden.



Alleen verliep het Odie niet zo goed...


Terwijl wij binnen stonden bleek er buiten iets gaande te zijn. Een hoopje as, Mog die het opruimde en Nefje die huilde.

Aangezien de dag wat in mineur afliep besloten we maar naar huis te gaan...


Juist voor ik een taxi wou bellen kwam er echter onverwacht bezoek langs.




Terug thuis ontdekte Suzanne haar nieuwe passie. Tuinieren. Oppassen met die bomen Suzanne. Voor je het weet ben je er zelf een.



Odie ontdekte ook een passie. Janken.


Een zekere Maneschijn kwam langs. Het koste ons een zetel en bijna de vuinisbak.


Ik hing enkele foto's op.


Nimi vond nog een hond.


Mogway vond een waterlek.


Dat is natuurlijk geen probleem voor loodgietster Mogway. :sweet:

[Knijn]

En daar zijn we dan terug, dames en heren. Eindelijk het laatste deel? U ziet het zo.

We gaan even terug naar de vorige keer. Mog had net het bad hersteld aangezien zij een kei was in techniek. Mooi werk, alleen verdiende Mog er niets mee. Helaas was dit ook geen opdracht voor mij anders had ik het verhaal nu al kunnen eindigen. :sweet: Iig, we gaan verder.

Ikzelf droom al heel mijn leven, of toch bijna, om ooit eens gitaar te kunnen spelen. Aangezien dit in het echte leven nog niet gebeurd is besloot ik dan ook maar een gitaar te kopen in het spel zelf. Als ik de kans had, waarom niet? Alleen vond ik het wat eenzaam om een gitaar alleen te kopen, dus besloot ik er ook nog maar wat andere muziek instrumenten bij te kopen. 1 badkamer sneuvelde om plaats te maken. De kleine kamer ernaast werd gewoon groter gemaakt en liep uit in de gang.


Niet veel later werd alles ook uitgebreid getest:


Mog ging resoluut voor de drums.


Ik en Nefje namen de gitaren.


Odie wou wel eens viool proberen te spelen, terwijl Nimi het zingen voor haar rekening nam.


Na een tijdje besloot Odie dan toch maar om het viool spelen te laten voor wat het was en DJ O Dogg te worden.


OOk Mog had niet echt zin meer in de drums zo bleek en wou, zoals ze ons uitlegde, "haar zangtalent aan ons tonen."


Intussen beneden was ik me wat aan het amuseren met de treinmaquette die ik gekocht had (met mijn zuurverdiende geld):


Alleen vond Odie het leuk om er ook even mee te spelen. Ik daarentegen vond dat niet.



Niet veel later hadden ik en Odie het al weer bijgelegd. Hij zou me een lekker pot macaroni maken om het goed te maken. :wub: Helaas...




Van eten kwam niet veel meer in huis, jammer genoeg. Nimi stelde voor om dan maar wat groenten te eten. Enige nadeel dat we moesten wachten tot alles klaar was om te oogsten, nog zo'n 2 maand ofzo.


Tot ons alles vreugde kwam er ineens een of ander oud mens langs met een magische lamp. 3 wensen kregen we. Eten!



Doe mij maar een tomatensoepje aub.


Voor mij ook, vroeg ik de geest.


Voor de rest wensten we nog een zak geld ook, lekker interessant. Veel waard was het niet met die recessie. De simdollar stond tamelijk laag hoorde ik.

Iig, we gaan verder. Suzanne kreeg maar geen genoeg van de bomen.

"Oeh, tomaten! riep Suzanne. Etenstijd jongens!"

"Ik kan geen tomaat meer zien, die tomatensoep van die geest bleef maar bijvullen. Weg!"

"Hier, Odie, uit die boom jij."


Maar dan, opeens!


Wat gebeurt er met Suzanne? Ze werd aangevallen door bijen. Even dachten we dat ze een plantsim werd ofzo. Ik had er al van gehoord maar nog nooit gezien. Gelukkig bleek het dus maar vals alarm te zijn. Stel je voor, een plantsim. Zo kan je toch niet gaan werken?















Huh? beetje teveel gesproeid Suzanne?


Selderij? Peterselie? Wat gebeurt er?!


Omg, ik ben een plantsim! Iedereen, het is gelukt! We zijn vrij. Ik ben een plantsim.

*Soort Big Brother stem*: "Jullie krijgen 5 minuten om jullie spullen te nemen. Het spel is voorbij."

[Nefje]

Heheh, leuk dat je het een beetje herschreven hebt. Maar ik vind beide versies goed hoor!

[Knijn]

Dank je. ^^ Beide versies zijn dus goed. *neemt er vrede mee* (a)

[N3RV01Z3]

Damn, die familie heeft wel echt de dance moves.